کد مطلب:29073
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
هدف از زندگي چيست؟
هر انساني در زندگي خود هدفي را دنبال مي كند. حتي كساني كه سرگردان و حيرانند نيز هر دم هدفي را مي جويند و چون به آن مي رسند يا از آن نااميد مي شوند هدف ديگري را جاي گزين آن مي كنند. براي اينكه انسان هدف مناسبي براي زندگي خود انتخاب كند بايد ببيند چرا آفريده شده است. آن كس كه هدفش در زندگي متناسب با هدف از آفرينشش باشد به آرامش و سعادت دست يافته، همه جنبه هاي وجوديش را در مسير صحيح حيات قرار خواهد داد. براي اين منظور به مطالب زير دقت كنيد: مطلب اول: از ديدگاه اسلام، دنيا براي آخرت آفريده شده است و آمدن انسان نيز به اين دنيا براي كسب آمادگي براي زندگي جاويد اخروي است. دنيا محل تجارت، {V(نهج البلاغه، كلمات قصار، 131، الدنيا... مسجد احباء الله و مصلي ملائكه الله و مهبط وحي الله و متجر اولياء الله)V} و زراعت آخرت، {V(بحارالانوار، ج 14، ص 314 «ان الدنيا خلقت مزرعة»؛ و ج 73، ص 148: «الدنيا مزرعة الآخرة»)V} و محل آزمايش است، {V(نهج البلاغه، نامه 55: «فانّ الله سبحانه قد جعل الدنيا لما بعدها و ابتلي فيها اهلها ليعلم اليهم احسن عملاً»)V}. خداوند انسان را در اين دنيا آفريد تا انسان بتوان به كمال لايق و شايسته خود دست يابد. مطلب دوم: رسيدن به كمالات لايق شايسته انساني به گونه اي است كه جز با اختيار انسان حاصل نمي شود. يعني اينگونه نيست كه چنين كمالي را بتوان بدون طي مسير و انجام افعال اختياري به انسان اعطا كرد؛ زيرا مرتبه وجودي اين كمال پس از افعال اختياري و آزمايشات فراوان است. پس خداوند متعال محلي را براي كسب چنين كمالي براي انسان فراهم ساخت. خداوند براي اعطاي مقام امامت به حضرت ابراهيم او را به ذبح فرزندش آزمايش مي كند. {A{/Bوَ إِذِ اِبْتَلي إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً{w1-12w}{I2:124I}/}A}، {V(بقره/124)V} و براي اعطاي مقام محمود - كه همان مقام شفاعت است - به پيامبرش او را امر به نماز شب مي كند. {A{/Bوَ مِنَ اَللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسي أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً{w1-13w}{I17:79I}/}A}، {V(اسراء/79)V}. مطلب سوم: انسان داراي گرايش ها و تمايلات و نيازهاي متفاوت است. حضرت امير انسان را در مقايسه با حيوان و ملائكه چنين معرفي مي كند: «خداوند عزوجل ملائكه را از عقل آفريد و در آنان شهوت قرار نداد و حيوانات را از شهوت آفريد و در آنان عقل قرار نداد و بني آدم را از عقل و شهوت آفريد. پس هر كس عقلش بر شهوتش پيروز شود از ملائكه برتر خواهد بود، و هر كس شهوتش بر عقلش غلبه كند از حيوانات پست تر خواهد بود»، {V(وسائل الشيعه، ج 11، س 164)V}. اگر عقل انسان بر شهواتش غلبه كند به همه اين نيازها پاسخ مناسب مي دهد. انسان با عقل و فطرت خود بخشي از اين پاسخ هاي صحيح و راه هاي اعتدال ارضاي تمايلات خود را مي شناسد، اما هيچگاه بي نياز از هدايت الهي نبوده است. دين - به عنوان هدايت الهي - راه صحيح تكامل را به انسان آموزش مي دهد. لذا تسليم در برابر خدا و پيروي از هدايت هاي ديني يقيناً مي تواند انسان را در همه زواياي وجوديش به كمال برساند. پيروي كامل از خدا، كه همان بندگي است، در قرآن به عنوان هدف آفرينش انسان معرفي شده است. {A{/Bوَ ما خَلَقْتُ اَلْجِنَّ وَ اَلْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ {w1-8w}{I51:56I}/}A}؛{M و جن و انس را جز براي بندگي نيافريدم M}»، {V(ذاريات/56)V}. مطلب چهارم: بندگي خدا كه به عنوان هدف آفرينش انسان معرفي شده است هدف مياني و راه رسيدن به هدف نهايي است. هدف نهايي آفرينش انسان بازگشت به سوي خدا و لقاء الله است. {A{/Bإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ {w6-11w}{I2:156I}/}A}، {V(بقره/156 و نيز مطالعه كنيد: بقره/46 و مائده/105)V} لكن در ملاقات با خدا برخي با جلوه رحمانيت او ملاقات مي كنند و برخي با مظهر عدالت او: {A{/Bيا أَيُّهَا اَلْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلي رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ * فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ * فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِساباً يَسِيراً{w1-18w}{I84:8-6I}/}... و{/B أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ * فَسَوْفَ يَدْعُوا ثُبُوراً{w2-10w}{I84:11-10I}/}A}؛{M اي انسان، حقا كه تو به سوي پروردگار خود به سختي در تلاشي، و او را ملاقات خواهي كرد. اما كسي كه نامه اش به دست راستش داده شود. به زودي اش حسابي بس آسان كنند... و اما كسي كه نامه اش از پشت سر به او داده شود. زودا كه هلاك خويش خواهدM}»، {V(انشقاق/6 - 11)V}. مطلب پنجم: حال كه معلوم شد هدف از زندگي انسان بازگشت به سوي خدا و لقاء الله است و راه و طريق آن بندگي او است بايد دانست كه از يك سو فرصت اندك است و راه بسي سخت و دشوار. پس بايد در كسب معرفت و تحصيل فضائل اخلاقي و اطاعت و بندگي تمام تلاش را مبذول داشت. از سوي ديگر از لغزشها و خطاها نااميد نشد كه خداي رحمان بخشنده و مهربان است و راه توبه را تا آخرين لحظات براي انسان بازگذاشته است. مطلب ششم: در كنار عزم و اراده و تلاش در راه بندگي خدا بايد از امدادهاي غيبي نيز بهره جست و از دعا و توسل به مقربان درگاه الهي غافل نشد. دعا و مناجات و درخواست خدا، هم خود به عنوان يك عمل و عبادت باعث كمال نفس مي شود، و هم اجابت آن توفيق افزونتري را براي انسان در پي دارد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.